فریم

امام محمدباقر عليه السلام فرمودند: رسول خدا(ص) در آخرين جمعه شعبان سخنراني کردند و پس از حمد و ثناي خداوند فرمودند: اي مردم! نزديک است که ماه فقرا برسد که در آن شبي است که بهتر از هزار ماه است و آن ماه، ماه رمضان است.

خداوند روزه آن را واجب کرده و عبادت يک شب با نمازي مستحب را مانند عبادت هفتاد شب با نمازي مستحب در ساير ماه ها قرار داده است.پاداش کسي که در اين ماه مبادرت به عمل خير يا کار نيک مستحبي کند، همانند کسي است که واجبات خداي عزوجل را به جا آورده است و کسي که واجبي از واجبات خداوند را به جا آورد ثوابش بهشت است.

 اين ماه مواسات (ياري کردن) است و آن ماهي است که خداوند در آن رزق مومنان را افزايش مي دهد. کسي که به مومن روزه داري در اين ماه افطاري دهد، به خاطر اين عمل (پاداش) آزادي يک بنده و آمرزش گناهان گذشته اش را خواهد داشت.

عرض کردند: اي رسول خدا(ص)! ما توانايي افطاري دادن به روزه دار را نداريم.آن حضرت فرمودند: خداوند کريم است و به کسي که جز به مقداري شير يا شربت، آب گوارايي يا چند دانه خرما توانايي ندارد و نمي تواند بيش از اين بدهد، ثواب عنايت مي کند.

همچنين فرمودند: کسي که در اين ماه، بر خدمتکار خود آسان گيرد، خداي عزوجل نيز در حساب بر او آسان گيرد و اين ماهي است که اولش رحمت، وسطش آمرزش و آخرش اجابت و آزادي از آتش است. در اين ماه شما از چهار چيز بي نياز نيستيد، دو چيز که خداوند را با آن راضي مي کنيد و دو چيز است که شما به هيچ وجه از آن بي نياز نيستيد.

 دو چيز که خداوند را با آن راضي مي کنيد، گواهي به اين است که هيچ خدايي جز خداي يگانه نيست و همانا من رسول خدا(ص) هستم و دو چيزي که شما به هيچ وجه از آن بي نياز نيستيد، اين است که حاجت هاي خود و بهشت را از خداوند بخواهيد، از خدا عافيت بخواهيد و از جهنم به او پناه ببريد./(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، حديث ۷)