پایگاه اطلاع رسانی صاعقه

 وقتی پای یک بیمار مبتلا به دیابت دچار زخم، عفونت و سیاه‌شدگی( ‌گانگرن)‌ شود، با عنوان پای دیابتی خوانده می‌شود.

دکتر مجید رضا حسنی پزشک عمومی در گفتگو با  باشگاه خبرنگاران گفت: پای یک فرد دیابتی حساسیت زیادی به انواع ضربه دارد، به طوری که احتمال عفونت در پای افراد دیابتی به مراتب بیشتر از افراد غیر دیابتی است، احساس کرخی و بی حسی که در پای افراد دیابتی وجود دارد باعث می‌شود این افراد متوجه برخورد اشیا و تمیز و برنده به پاهایشان نشوند.

وی ادامه داد: از طرفی در بیماری دیابت به خصوص، در صورت عدم کنترل صحیح میزان قند خون، مویرگ‌های انتهایی و ریز اندام‌ها، به تدریج دچار گرفتگی شده و عمل خونرسانی به بافت‌ها مختل می‌گردد در نتیجه به جای آنکه آسیب‌های ایجاد شده التیام یابد، مورد هجوم میکروب‌ها قرار گرفته و در نهایت تبدیل به یک زخم پیشرونده ، مزمن و عفونی می‌شود.

دکتر حسنی ‌افرود: یکی دیگر از پیامد‌های اختلالات خونرسانی در افراد دیابتی، احساس سردی در پا‌ها است این مسئله باعث می‌شود، بیمار دیابتی پاهای خود را به اجسامی مثل بخاری ‌بچسباند و چون حس پا‌ کاهش یافته است به راحتی دچار سوختگی می‌شود.

وی تصریح کرد: خشکی پا و ترک پوست نیز به عنوان یک عامل خطر در ایجاد زخم محسوب می‌شود بیمار ممکن است مدت‌ها قبل از تشخیص بیماری قند، متوجه خشکی پاهایش شده باشد ولی آن را به حساب یک مشکل معمولی بگذارد در این وضعیت با کوچکترین فشار، پای بیمار، ترک می‌خورد و زمینه برای ورود عوامل بیماری زا فراهم می‌گردد.

وی در پایان اظهار داشت: تغییر شکل انگشتان پا‌وروی هم افتادن آنها نشان ناشی از آسیب اعصاب حرکتی است تغییر شکل انگشتان موجب بروز فشار در نقاط مختلف پا می‌شود به دلیل کاهش حس پا، بیمار این فشار را احساس نمی‌کند و زمینه ایجاد زخم فراهم می‌گردد.

انتهای پیام/